AKTUALIZACJA:
28 luty 2022. W rok po wydarzeniach, które zainspirowały ten artykuł, mistrz szachowy wykonał kilka nowych ruchów. Wiem, że może to zabrzmieć jak ekwilibrystyka mentalna, ale jestem przekonany, że analogia mistrza szachowego nie jest bezpodstawna. Podczas gdy cały „wolny świat” snuje opowieść o oderwanym od rzeczywistości szaleńcu z urojeniami, zmierzającym do nieuchronnego samozniszczenia, istnieje inna, znacznie bardziej ponura teoria na temat metod gry Putina, której nie powinniśmy ignorować. Właśnie usłyszałem dyskusję w lokalnej radiostacji, w której eksperci potwierdzili obawy, które wszyscy wydają się ignorować. Zagrywka ukraińska jest tylko narzędziem pośrednim, środkiem do osiągnięcia końcowej gry polegającej na destabilizacji Stanów Zjednoczonych i zachodnich struktur bezpieczeństwa i ekonomii. Aby odnieść sukces, Putin musi zrobić tylko jedną rzecz: pomóc Trumpowi wspiąć się ponownie na fotel prezydencki (dyktatorski). Poniżej tekst napisany po 6 stycznia 2021 r.:
Czy Wladimir Putin jest świetnym szachistą?
Wszystko na to wskazuje. Dodam, że jego sprawność w zawiłościach tej gry wykracza daleko poza 64 pola drewnianej planszy. Putin po mistrzowsku utrzymuje swoją przewagę przewidując ruchy swoich przeciwinków, a jego lata doświadczeń w KGB bardzo mu w tym pomagają. Tu cytuję słowa bohaterki popularnego serialu „Queen’s Gambit” opisującą styl gry jej radzieckiego przeciwnika: Jego sztywny, surowy styl gry jest biurokratyczny,
Zielone ludziki
W 2014 roku Putin nie widział żadnej korzyści w przeprowadzeniu pełnej ofensywy zbrojnej w celu zdławienia Pomarańczowej Rewolucji na Ukrainie szczególnie biorąc pod uwagę presję i oburzenie Zachodu wspierającego wysiłki Ukraińców. Zamiast tego zaangażował się w zawiły i biurokratyczny proces pociągania sznureczków. Najpierw aktywował dziesiątki tysięcy lojalistów, którzy zebrali się w Sewastopolu, aby zaprotestować przeciwko nowo utworzonemu rządowi ukraińskiemu. Wymachiwali oni rosyjskimi flagami i skandowali „Putin jest naszym prezydentem!”. Brzmi znajomo? Następnie demonstranci wtargnęli do biur administracji i zażądali, by rosyjski lojalista Aleksiej Chalyi został wybrany burmistrzem Sewastopola. Następnie grupa niezidentyfikowanych uzbrojonych mężczyzn w zielonych mundurach taktycznych zajęła budynek parlamentu i Radę Ministrów na Krymie. Putin zarzekał się, że mężczyźni nie mieli nic wspólnego z jego własnym wojskiem, mimo że tajemnicze „zielone ludziki”, jak ich później nazwano, wywiesiły rosyjskie flagi na nowo zajętych budynkach. Pod koniec marca Krym został zajęty. Szach i mat!
Pomarańczowy ludzik
W międzyczasie kontrowersyjny i niezbyt stabilny potentat rynku nieruchomości i prezenter telewizyjny z podejrzanymi powiązaniami z rosyjskimi oligarchami miał właśnie ogłosić swoją kandydaturę na prezydenta USA. Tutaj Putin bardzo elegancko rozstawił swoje pionki.
Ogromnym atutem Putina była również znajomość polaryzacji politycznej i kulturowej w Ameryce. Putin zaoferował swoją pomoc w pokonaniu Hillary Clinton i Trumpowie bez wahania ją przyjęli. Oczywiście nie byłoby to łatwe bez szerokiego poparcia amerykańskich wyborców. Na szczęście dla Putina, Kolegium Elektorów, które jest największą słabością amerykańskiego systemu wyborczego, umożliwiło łatwe "zahakowanie" wyborów. Wystarczyło aktywować machinę dezinformacji w mediach społecznościowych bardzo precyzyjnie celując w populacje tzw stanów wahadłowych. Rosyjskie „farmy trolli” zostały zaangażowane do tworzenia serii kłamstw na temat Clinton i do nadmuchiwania teorii „wielkości Trumpa”. Rosjanie dokładnie wiedzieli jak grać na instrumencie amerykańskiego nacjonalizmu chrześcijańskiego. Narodziła się organizacja konspiracyjna Q-Anon, a tłum pochlebców Trumpa (MAGA), został uformowany nie przez Trumpa, ale przez samego Putina. Wielu umiarkowanych konserwatystów-miliarderów przyłączyło się do ruchu. Według nich zainstalowanie „niepolityka”, który mógłby wstrząsnąć przestarzałym systemem, pomóc w ulgach podatkowych i znieść nieznośne przepisy było dość orzeźwiające.
Reszta była łatwa.
Pionek poruszał się po planszy w sposób przewidziany przez cara. Trump nie mógł poprzeć oskarżeń o zmowę. W końcu to zmowa z Rosją przyniosła Trumpowi zwycięstwo. Pionek nie miał innego wyboru, jak tylko stanąć po stronie Rosji przeciwko FBI podczas szczytu w Helsinkach, a później milczeć w obliczu masowego rosyjskiego cyber-ataku odkrytego w grudniu 2020 roku.
6 stycznia 2021 r. Kapitol Stanów Zjednoczonych.
Kiedy patrzę na obrazy oblężenia, nie mogę ignorować podobieństw do wydarzeń Krymskich zaledwie kilka lat wcześniej. Nie sądzę, że jest to zbieg okoliczności. To jest niemal jak dwie nakładające się na siebie kalki! Boleśnie widoczny jest tutaj charakterystyczny styl mistrza - samego cara - Wladimira Putina.
Być może nadszedł czas, aby przyznać, że prawdziwa flaga, która na krótko zastąpiła amerykańską flagę na Kapitolu, tak naprawdę nie była flagą Trumpa lecz flagą Federacji Rosyjskiej.
Szach i mat!